واستين

ريزفضاهاي موزه راه‌آهن پابلو نرودا در خانه گرد تموكو قرار دارد كه بين سال‌هاي 1929 و 1941 در دو فاز ساخته شد تا به عنوان تسهيلات تعمير لوكوموتيوهاي بخار كه در نيمه اول قرن بيستم در شيلي كار مي‌كردند، باشد.
در دهه 80، يك فروپاشي در كل سيستم راه‌آهن آغاز شد كه در رها شدن ساختمان حركت مي‌كرد. شهرداري Temuco ساختماني را كه هنوز به دليل شرايط آب و هوايي و زلزله هاي مداوم آسيب ديده است،ريزفضاهاي موزه نجات مي دهد و آن را به موزه راه آهن تبديل مي كند.
اين ساختمان و لوكوموتيوهاي آن به عنوان يادبود ملي اعلام شده و شروع يك دوره بزرگ تعمير است. زلزله 2010 سازه را تقريباً ويران كرد. امسال دولت يك پروژه مرمت كامل را تحت يك برنامه ميراث آغاز مي كند. هدف اين بود كه اين ساختمان به يك مركز فرهنگي بزرگ تبديل شود.
خانه گرد يك ساختمان مدور به قطر 100 متر است و داراي ميز چرخشي به قطر 27 متر است كه امكان قرار دادن 34 لوكوموتيو در زير سازه را دارد.ريزفضاهاي موزه چالش اين بود كه سازه بتني قديمي را بازسازي كنيم و فضاي مركزي را براي فعاليت هاي فرهنگي و موسيقي پوشش دهيم.
سيستم ساختاري يك گنبد فلزي است كه با دو لايه پي وي سي پوشيده شده است كه مزاياي زيادي از نظر وزن و صاعقه طبيعي دارد و همچنين مانند يك محافظ ترمال عمل مي كند.
نجات ميراث شامل تجزيه و تحليل دقيق آسيب و پروژه تعمير با استفاده از فيبر كربن و تقويت كننده فلز است. همچنين اضافه كردن 8 ديوار بتني بزرگ كه از سازه در برابر حوادث آينده محافظت مي كند.
ديوارهاي آجري اصلي آسيب ديده در اثر زلزله با پانل‌هاي فلزي كورتن جايگزين شدند،ريزفضاهاي موزه زيرا درهاي بزرگ جلويي به عنوان دسترسي بازديدكنندگان و ماشين‌آلات طراحي شده بودند. كورتن زنگ زده به عنوان ماده اي استفاده مي شود كه يادآور گذشته و فراموشي دوران طلايي راه آهن در شيلي است.